روز هشتم

امروزکنسرت۸۶شجریان به مناسبت گرامیداشت سعدی رسیددستم.تاحالاندیده بودم کنسرتهاشو،انگارجادوشده بودم.بعدازمدتهاکلی حسرت خوردم وقتی میدیدم نوازنده ها با چه شوروحالی ساز میزدن.انگار تواین دنیانبودند.از لذت بردنشون لذت میبردم و حسرت میخوردم.حسرت اینکه تاآخرعمرم باید با صفرویک سرکنم.

پ.ن:همه رو برق میگیره مارو نوه زاده خواهر ادیسون(کامنتهای پست قبلی)

پی.نی:ای دل شکایت ها مکن، تانشنوددلدارمن...